Mavi Bir Deli...

…

Gece gittikçe kaybediyordu sanki beni!

Sonra mavi bir deli öptü beni!

Mavi bir deli!

Parmak uçlarında yürümeye başladı ağaçlar;

Hayaller hayalleri kovaladı bir süre…

Elimdeki sigara bir yudum deniz oldu sonra!

Kilosunu kaça verdiler aşkın bilmiyorum!

Zindana atmışlar gülleri;

Bülbüllerin suçu neydi?

Hayır sarhoş değilim;

Kalemim ayakta bugün!

Sonra mavi bir deli öptü beni!

Mavi bir deli!

Kan kırmızıya boyanmış dudakları;

Alabildiğince içimi öldüren bakışlar,

Omuz başlarından kıvrılmaya başlayan saçları!

Mavi bir deli…

Okyanusları mı aştı kalp atışlarım bilmem;

Sokak lambaları yine yanmadı bugün?

Karanlıktaydı zaten karanlığım;

Daha da beter oldu şimdi!

Yer yer senle karışık yağıyor cümleler;

Yağmurlara nispet yapıyor düşüncelerim!

İlmek ilmek dokuyorum adımlarımı aşkına!

Ne zaman ki;

Bir yudum sen geçmeye kalktı boğazından aşkın!

Aklım çıldırıyor sanki;

Birden yanıyor ışıkları evlerin;

Hengâmeler kopuyor çatılarda;

Kuşlar bahtına şükrediyor…

Ve mavi bir deli öpüyordu beni!

Mavi bir deli…

Ellerimi saran elleri;

Gözlerime dokunan gözleri,

Anlamsız bir tebessümün taht kurduğu çehresi!

Farklı bir lisanla konuşan kalbi;

Mavi bir deli!

Koluma girip yürüyüşü vardı!

Sanki böyle;

O yürüdüğü yerde bütün gezegen kahroluyordu!

Başımı aklımdan alıyordu!

Kaçamak bakışları düşüyordu avuçlarıma;

Hazırola geçmiş gibiydi bütün binalar,

Parklar, bahçeler ve çiçekler güneşle tanışıyordu!

Peki ya güller!

Onlar da beraat etti!

Bülbüle kavuşur mu bilmem!

Bu şehri sevdirdi bana;

Ya da ben sevdim onu!

Adımlarım düşerken şehrin yapayalnız caddelerine;

Bir anda durduk!

Aklım yere düştü,

Karanlık sökülüyordu sanki geceden!

Ellerimi kavrayan elleri!

Gözlerimi okşayan gözleri,

Kalbime ben geldim diyen;

Mavi bir deli;

Mavi bir deli….

Aşkın Şairi