...
Merhaba Albayım, yine ben geldim...
Bu sefer sana her zaman benim haklı olduğum konularla geldim...
Zaman çok hızlı geçiyor değil mi Albayım?
Bundan kaç zaman önce kapınızı çaldım hatırlamıyorum bile, ama devran döndü say sen Albayım bak yine kapındayım...
Dışarıyı soracak olursan dışarıda hayat güzel her şey yolunda, ama üzülerek söylemem gerekiyor ki galiba bir tek benim içimde hiç bir şey yolunda değil Albayım...
İşte sonsuza dek benim haklı çıkacağım konulara geldik Albayım bakınız zaman nasıl da hızlı geçiyor size koca kainattan haberleri verdim ve sıra hemencecik bana geldi..
Gelir Albayım gelir, ben haklıysam sıra çabucak bana gelir...
Ama lütfen "Senin sivri dilin çok olmaya başlamış" dercesine kaşlarını kaldırma bana Albayım..
Lütfen bu konuda anlaşalım....
Aslına bakarsanız sivri dillilik değil be Albayım...
Ben yine aynı ben..
İçimdeki korku aynı korku..
Hayallerim hep imkansız hayaller..
Adımlarım yine serkeş adım..
" Değişmişsin" deme bana Albayım..
Değişen tek şey saçlarım..
Düşüncelerimi taşıyamaz olduğum gibi,
Artık saçlarım bile ağır gelir oldu anlarsın ya, bahanenin de böylesi işte Albayım..
Sahi ya;
Siz de askere giderken vazgecmediniz mi saçlarınızdan Albayım?
Sizin ki mecburiyet,
Benimki ise bir bahaneden ziyade yıkımdı işte...
Evet Albayım her seferinde söylediğim gibi bu bir saç meselesiydi geldi geçti, lakin konumuz bu değil...
Dış dünya da her şey yolunda demiştim ya hani..
Konumuz bu işte Albayım..
Dış dünya ve benim dünyam!!
Onların dünyasında her şey alelade bir şekilde yolunda iken, neden benim dünyamda hiç bir şey yolunda gitmiyor, ve her şey kurumaya yüz tutuyor zaman zaman...
Evet farkındayım bir mecburiyetim var onların dünyası ile benim dünyam birbirine bi şekilde bağlı, ama Allah kahretsin kaçıp kurtulmak bu kadar zor olmamalıydı Albayım..
Böyle anlatmamıştınız bana..
Böyle anlaşmamıştık Tanrıyla....
(Şair bi sigara yakar)
Bakma öyle Albayım biliyorsun içmeden olmuyor..
O değil de senden sonra binlerce kitap yazıldı biliyor musun Albayım!?
(Albay sordu) :
"Hayırdır evladım sen kitap okur muydun?
Hayır tabii ki de Albayım, halen kitap okumayı sevmiyorum..
İlginç bir şekilde ne vakit elime bir kitap alsam uslanmaz bir kalem edasıyla bilincimi kaybediyorum..
Lakin bu da demek değildir ki okumuyorum, hayır okuyorum ama okudum denmeyecek kadar az okuyorum..
Neyse Albayım size bir kitaptan alıntı yaparak bi konuya değineceğim..
Kitabın ismi daha konmadı lakin siz kitabın ismine "Gelecek Yüzyıl Da Çikolatalı Aşk" diyebilirsiniz Albayım..
Gülme Albayım, kadın da deli, bizim camiadan yabancı sayılmaz..
Kitabın konusu hayat ve mekanı hep mutfak,
Sonradan öğrendim ki mutfaktan başka bir yerde yazamıyormuş kadın Albayım..
Garip..
İsmini soruyorsun ama sen tanımazsın Albayım.
Lakin isminin anlamını söylesem yeter diye düşünüyorum,
"Güneş gibi ışık saçan padişah" şu anlamdaki tevazuya bakar mısınız Albayım..
İsmi gibi güzel kadındı,
Velhasıl ismi gibi de güzel yaşadı...
Kitabın bilmem kaçıncı sayfasında yazmış ;
"" Ee birde hayalleri için yaşayanlar var tabii, en büyük zararı onlar almıştır. Onlarin hayatı ne ışıktan öncesinde son bulur ne de ışıktan sonrasında.. ""
Sorarım sana Albayım ;
Bu kadın beni tanımadan nasıl kaleme aldı benim hayatımı?
Bakma bana öyle Albayım!
Deli olabilirim ama senden başka kimseye anlatmadım ben hayatımı...
Ve kimseye ölümsüz bir deli olduğumu söylemedim Albayım..
Kadın harfi harfine benim hayatımı kaleme alıyor ve sen sesini dahi çıkarmıyorsun Albayım aşk olsun...
Hadi bu sefer de böyle olsun be Albayım..
İçimden gelip geçen ve gelişi güzel şarkılar dokunuyor gecelerime..
Parmaklarıma tutuşturulmuş sigara..
Ve bir ses içimde hiç susmayan..
Söylesene Albayım hak mıydı şimdi benim bu satırları yazmam...
En yakın zamanda görüşmek dileğiyle Albayım..
En yakın zamanda...
Aşkın Şairi / 7.His
