Bu Adam..

...
İnancınızı yitirdiğiniz bir noktaya denk gelirsiniz ya hani!
Her şey yanlıştır o andan itibaren gözünüzde;
Mesela iki kere iki asla dört etmez gözünüzde bunun gibi şeyler işte!
İnancımı yitirmiş gibi değilim ama sanki inancım çoktan bitmiş gibi;
Bazı şeylerin olduğuna veya olacağına inanmak istemiyorum!
Bütün kaldırımlar yürüyor gözümde;
Ve gittikçe uzaklaşıyor evler düşümde..
Yarım kalmış inançlar çığlık çığlığa hapsolmuş içimde bir yerlere..
Bir yerlere hapsolmuşum, içimde çığlık çığlığa yarım kalmış inançlar ile!
Büyük olmasa da bir münakaşa sonrası öğrendim aslında;
İki kere iki hep dördü veriyordu;
Ve hayatta aşktan büyük acılar da vardı;
Annem ölüyordu, babamı hiç tanımamıştım!
Aşk hayatıma girmişti ama aşktan büyük acılarda vardı işte vardı;
Bunu annemi kaybettiğim gün anladım;
O gün bugündür aşk'a küstüm ben;
Ve o gün bugündür hayata olan inancımı yitirdim ben!
İnançlarımı annemle beraber defnettim ben..
Hayatta aşktan büyük yaralar da varmış;
Bir babayı tanımamış olmak;
Bir anneyi sonsuzluğa yolcu etmek!
Sokaklara vurulmuş bir bedene ümit bağlayamamak vs vs vs!
İnancını yitirmiş bir adam var bu şehirde;
Aşka inanmayan, hayata inanmayan bir adam;
Ve bu adamın hayatında iki kere iki asla dördü vermiyor;
Bu adam annesiyle beraber bütün inançlarını toprağa verdi;
Bu adam, annesiyle beraber aklını da toprağa verdi
Bu adam, bu adam hiç doğmadı oysa......



Aşkın Şairi