Dur Dedim Kendime...

…
Ansızın kulak verdim radyoya,
Bizim şarkımız diye nitelendirdiğimiz bir melodi çalmaya başladı;
Yavaş yavaş doluyordu gözlerim!
Dur dedim kendime dur!
‘’Bu sen değilsin dur’’
Akşamın körüydü vakit;
Dudaklarımda ölmüş seni seviyorumlar!
Sokak lambalarına varmadan sönmüş bütün ışıklar;
Zifiri karanlığıydı düşlerimin…
Güneş sönmüş,
Sokaklar yorgun;
Ve bir adam ölmüş;
Bir adam!
Yüzü yere düşmüş;
Adamın cesedine sarılan bir kadın;
Feryatlar dökülüyor dudağından..!
Dur dedim kendime dur;
‘’Bu sen değilsin dur’’
Öldüğüme inandırmak istemedim kendimi işte!!
Sonra, Fatihalar dokunmaya çalıştı ruhuma;
Gözyaşı bile akamadı ardımdan;
Dur dedim imama dur;
‘’Bu ben değilim dur!’’
Dedim ya;
Bu ben değilim dur!
Bu, ben değilim dur….



Aşkın Şairi