Gelme...

…

Gel artık!

İnsanlar öldü!

Yağmurlar üşüyor!

Gitmeye meyilli adımlar atıyorum…

Görünmez bir yara bu!

İçimde titreyen bir kar tanesi!

Gel artık…

Aklımdan gözlerini tutuyorum!

Kalbim ağrımıyor da;

Tahliye oluyor sanki benden!

Soğuk bir şiir düşüyor avuçlarıma…

Güvendiğim dal gibi kırılıyorsun!

Bir erkeğin gururu gibi,

Kalbimi orta yerinden kırıyorsun!

Gel artık…

Mavi denizlerde nefes alıyorum!

Gözlerin gibi uzak seviyorum,

Sevmelere uyak düşüyorum!

Notalar kırılıyor kalemimde!

Duasız çıkıyorum kalbinden!

Gitmek istediğim her yer;

Daha bir ölümbaz öpüşler kusuyor!

Gitmeye vaktim olmadan;

Gel artık…

Kanamaktan yorulmuş yara gibiyim!

Sana uzak, bana ırak şiirler gömüyorum!

Mekanın cennet olsun gam-sızım!

Ben dön desem de;

Gelme!

Ben dön desem de;

GELME…

Aşkın Şairi